17 Νοεμβρίου στις 9:00 το πρωί
Μουσικές Αφηγήσεις
Χάινριχ Μπελ «Το λυπημένο μου πρόσωπο»
Ο Γερμανός συγγραφέας Χάινριχ Μπελ γεννήθηκε στην Κολωνία το 1917 και σπούδασε σε μεγάλη ηλικία μετά τον πόλεμο, Γερμανική γλώσσα και Λογοτεχνία. Έγραψε διηγήματα και μυθιστορήματα με αντιφασιστικό και αντιμιλιταριστικό περιεχόμενο. Τα έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Το 1972 πήρε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Το διήγημά του «Το λυπημένο μου πρόσωπο» μας δίνει την εικόνα ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος , σαν αυτό που επέβαλε στη Γερμανία ο Ναζισμός.
Το λυπημένο μου πρόσωπο
«…. Ξαφνικά έπεσε πάνω το χέρι της εξουσίας και μια φωνή είπε: «Ακολούθα με!». Ολομιάς το χέρι δοκίμασε να με τραβήξει απότομα από την πλάτη και να με στριφογυρίσει βίαια. Εγώ στυλώθηκα, το τίναξα κι είπα συγκρατημένα: «Σίγουρα δεν είστε καλά!»…. «Για ποιο λόγο …» πήγα να πω. «Για σοβαρό λόγο», είπε. «Για το λυπημένο σου πρόσωπο». Γέλασα. «Άσε τα γέλια!». Η οργή του ήταν πραγματική…
Έδεσε μονομιάς τ’αριστερό μου χέρι στον καρπό με μια λεπτή αλυσίδα και στη στιγμή κατάλαβα πως ήμουν πάλι χαμένος. Γύρισα για τελευταία φορά κατά τους γλάρους που πετούσαν…. Μα ο πολιτσμάνος τινάζοντάς με απότομα με τράβηξε τόσο κοντά , που ήταν αδύνατο να ξεφύγω. «Μα γιατί?» ρώτησα πάλι. «Ο νόμος διατάζει να είσαι ευτυχισμένος!». «Είμαι ευτυχισμένος», φώναξα. «Το λυπημένο σου πρόσωπο?» κούνησε το κεφάλι. «Μα ο νόμος αυτός είναι καινούργιος» είπα. «Έγινε πριν τριανταέξι ώρες, και το ξέρεις καλά πως κάθε νόμος ισχύει σαν περάσουν εικοσιτέσσερις ώρες από τη δημοσίευσή του». «Μα δεν έχω ιδέα». «Καμιά δικαιολογία! Από προχτές το’λεγαν όλα τα μεγάφωνα κι όλες οι εφημερίδες, και σε κείνους», εδώ με κοίταξε περιφρονητικά, «και σε κείνους που δε φτάνει η ευλογία ούτε της εφημερίδας ούτε του ραδιοφώνου, το’καναν γνωστό οι προκηρύξεις που σκορπίστηκαν στους δρόμους όλου του κράτους. Λοιπόν συνάδελφε θ’αποδειχτεί που ήσουν τις τελευταίες τριανταέξι΄ωρες… .»
Παραγωγή-παρουσίαση=Άννα Σακαλή
