ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ
Γιώργος Ιωάννου
Το δικό μας αίμα
Η εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος «Ένα διήγημα μια ανάσα» την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019, είναι αφιερωμένη στον Γιώργο Ιωάννου, (έφυγε από τη ζωή στις 16 Φεβρουαρίου 1985), έναν από τους σημαντικότερους πεζογράφους της μεταπολεμικής εποχής . Θα ακουστεί το πεζογράφημα «Με τα σημάδια της απάνω μου» από τη συλλογή «Το δικό μας αίμα» με την ευγενική παραχώρηση των εκδόσεων ΚΕΔΡΟΣ, η οποία απέσπασε το πρώτο Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας (1980). Πρόκειται για μια «λυτρωτική εξομολόγηση—μονόλογο» για την ενδόμυχη και βαθιά σχέση με την γενέτειρα του την Θεσσαλονίκη.
Καινοτόμος στο χώρο του διηγήματος, αναζητάει νέους εκφραστικούς δρόμους και ξεφεύγει από τις «σταθερές» της γραφής των προηγούμενων γενιών. Εισάγει νέες τεχνικές που συναντούμε κυρίως σε νουβέλες και μυθιστορήματα. Εγκαταλείποντας την κυριαρχία του μύθου και τη γραμμική ανάγνωση, δημιουργεί ένα ιδιαίτερο είδος που στην ουσία αποκαλούμε πεζογράφημα, με αναφορές σε σύγχρονα αλλά και ιστορικά ζητήματα, ξεπερνώντας την ενότητα τόπου και χρόνου. Η γραφή του θυμίζει την ανθρώπινη φωνή ενός προσώπου της καθημερινότητας, αλλά καταφέρνει να γίνεται πανανθρώπινη. Είναι «η φωνή του κειμένου», το ιδιαίτερο ύφος και ο τόνος που αντανακλά την προσωπικότητα του συγγραφέα και επικοινωνεί αυθόρμητα με την ψυχή του αναγνώστη.
Δραματοποιημένη αφήγηση- Παραγωγή: Ολύνα Ξενοπούλου
Ο Γιώργος Ιωάννου (Γιώργος Σορολόπης 1927-1985) γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1927 στη Θεσσαλονίκη από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη και ήταν ο πρωτότοκος από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειάς. Τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια τα έζησε στη Θεσσαλονίκη, με εξαίρεση το διάστημα της Κατοχής, όταν για να προστατευτούν από τους βομβαρδισμούς κατέφυγαν στη Χαλκιδική και στη συνέχεια στην Αθήνα. Η περίοδος της Κατοχής σημάδεψε έντονα τη ψυχή του και επανέρχεται συχνά στο συγγραφικό του έργο. Το 1947 εισάγεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. απ’ όπου αποφοίτησε το 1950. Εργάστηκε ως φιλόλογος και τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή τα Ηλιοτρόπια. Το 1954 διορίστηκε βοηθός στην έδρα της Αρχαίας Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Παραιτήθηκε γρήγορα (1955). Δίδαξε στο Κολλέγιο Αθηνών αλλά και σε ιδιωτικά γυμνάσια της Αθήνας και της επαρχίας, ενώ παράλληλα ήταν και τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Διαγώνιος στο οποίο το 1959 δημοσίευσε 18 ποιήματα. Το 1960 διορίστηκε στη δημόσια εκπαίδευση. Το 1961 άρχισε να γράφει τα πρώτα του πεζά έργα και αποσπάστηκε στη Βεγγάζη της Λιβύης όπου ίδρυσε το Ελληνικό Γυμνάσιο. Από τη Λιβύη επέστρεψε στην Κυνουρία το 1963. Το 1964 κυκλοφόρησε το “Για ένα φιλότιμο” το πρώτο του βιβλίο με πεζογραφήματα. Το 1974 ορίστηκε μέλος της Επιτροπής για τη συγκρότηση ανθολογίου κειμένων λογοτεχνίας για το Δημοτικό σχολείο, καθώς και για την ανανέωση των Νεοελληνικών Αναγνωσμάτων του Γυμνασίου. Στις 16 Φεβρουαρίου 1985 πεθαίνει από επιπλοκές υγείας.