Μουσικές αφηγήσεις
Κυριακή 20-01-19 ώρα 9 το πρωί
Στρατή Τσίρκα «Το δέντρο»
Διήγημα από τη συλλογή «Αλλόκοτοι άνθρωποι».
Θέμα του διηγήματος ένα δέντρο το οποίο βρίσκεται στην Αίγυπτο, την εποχή λίγο πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένα επίκαιρο διήγημα για μας σήμερα, που η ζωή μας είναι συνυφασμένη με τη μόλυνση και τη ρύπανση του περιβάλλοντος.
Ιδιαίτερο είναι το ψυχικό δέσιμο του συγγραφέα με το δέντρο του διηγήματος και πολλά θα είχε να μας διδάξει σήμερα.
Ο Στρατής Τσίρκας (1911-1980) γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια στο Κάιρο. Το καλοκαίρι του 1937 πήρε μέρος (ανάμεσα στους Μπέρτολντ Μπρεχτ, Λουί Αραγκόν, Πάμπλο Νερούντα και άλλους) στο Β’ Διεθνές Συνέδριο των Συγγραφέων για την Υπεράσπιση της Κουλτούρας εναντίον του Πολέμου και του Φασισμού, στο Παρίσι. Από το 1939 έως το 1963 έζησε στην Αλεξάνδρεια και εργάστηκε ως διευθυντής βυρσοδεψείου (έφυγε για λίγους μήνες το 1942 όταν ο Ρόμμελ απείλησε την πόλη). Το 1943 έγινε καθοδηγητικό στέλεχος του Ελληνικού Απελευθερωτικού Συνδέσμου. Το 1963 έφυγε για την Αθήνα, όπου έζησε ως το θάνατό του. Μετά την κήρυξη της δικτατορίας του Παπαδόπουλου έγινε μέλος του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου. Το 1969 εντάχθηκε στο Κ.Κ.Ε. εσωτερικού. Πέθανε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο σε ηλικία 69 χρόνων από ανεύρυσμα.
«Δάσκαλος σε μια μικρή πόλη της Άνω Αιγύπτου!….
Σας έτυχε να πιάσετε φιλία μ’ένα δέντρο? Είναι κάτι που έχει πολλή γοητεία. Κατεβαίνετε, λόγου χάρη, απ’το σπίτι σας. «Πού πας?», σας ρωτάνε.
Να, μια βόλτα …. , λέτε. Μα μέσα σας κρυφά: Πάω να δω το Δέντρο!
Μπορώ να σας νοματίσω πολλά δέντρα που αγάπησα. Στο Κάιρο, στην Πλατεία Ισμαηλίας, ανάμεσα στου Ισάγιεβιτς και τους εγγλέζικους στρατώνες, ορθώνεται πανύψηλος ένας γέρικος «αναμαλλιάρης» ευκάλυπτος, όπως τον λέει ένας φίλος μου ποιητής. Πηγαίνετε να τον «δείτε». Θα νιώσετε κάτι μέσα σας να χτυπάει από την αναπάντεχη ανακάλυψη. Ένα τόσο μεγαλόπρεπο δέντρο, που δεν προσέξατε ποτέ. Κάποιο άλλο είχε σταθεί ο καλύτερος σύντροφος των παιδικών μου χρόνων. Καθισμένος στη ρίζα του κάπνισα τα πρώτα μου τσιγάρα. Εκεί ονειροπόλησα και κει έκλαψα. Όλο λέω να ξεκινήσω μια μέρα να πάω να δω τι γίνεται κι όλο κάτι θα βρεθεί να με μποδίσει….
Μια νύχτα να τι έγινε. Γύριζα από ‘ναν μακρινό περίπατο. Μεσάνυχτα. Τέλεια ερημιά παντού. Πλησίαζα στο δέντρο, όταν πρόσεξα πάνω του κάποιον άνθρωπο σκαρφαλωμένο. Άκουσα και χτυπήματα. Τότες έτρεξα! Κι αμέσως κατάλαβα. Μαχαιρώναν το δέντρο!…….»
Παραγωγή-παρουσίαση: Άννα Σακαλή
