Η εικόνα μιας κοπέλας που μπαίνει στο νερό με τα ρούχα της στο εξώφυλλο, ήταν αρκετή για ένα ραδιοφωνικό ταξίδι στον μουσουλμανικό κόσμο της Θράκης. Τόσο κοντά και τόσο μακριά.
Τι έχουν να πουν μια δημοσιογράφος και μια φωτογράφος για ένα οδοιπορικό επί μήνες στην Κομοτηνή, την Ξάνθη, τα Πομακοχώρια και αποτυπώθηκαν σε ένα λεύκωμα;
Πόσο εύκολο ήταν να γίνουν δεκτές ως γυναίκες, αλλόθρησκες, άνθρωποι των ΜΜΕ σε τζαμιά, σε σπίτια, στην ύπαιθρο, σε νυχτέρια και ιεροδιδασκαλεία, σε γιορτές και έθιμα, βλέποντας επαγγέλματα να χάνονται, ίχνη στο χώμα από ρόδες που άλλοτε έσβηναν και πιάτα δορυφορικών πάνω σε τσίγκους;
Τι είναι κοινό και τι διαφέρει στις ανάγκες για ασφάλεια, εργασία, μόρφωση, ισότητα, δημιουργία, όνειρο, αγάπη;
