Η εικόνα τα κρίσης στην Ουκρανία αποκτά τα χαρακτηριστικά που δίνει ένα πρίσμα: εξαρτάται από τη γωνία που θα την κοιτάξεις. Ετσι βλέποντας από τη μια πλευρά τις κινήσεις στρατευμάτων της Ρωσία και του ΝΑΤΟ μοιάζει να πλησιάζει η «ώρα μηδέν». Κοιτώντας πό την άλλη διαφαίνεται ένα στοιχείο σκηνοθεσίας της έντασης, προκειμένου και οι δύο πλευρές να ενισχύσουν τη θέση τους στις εμφανείς και αφανείς διαπραγματεύσεις που κάνουν. Εν τέλει ποια από τις δύο εικόνες υπερισχύει περισσότερο; Επίσης, με αφορμή και την πρόσφατη συνάντηση Πούτιν-Σι, ποια μπορεί να είναι τα όρια μια γεωστρατηγικής σύγκλισης Ρωσίας-Κίνας; Ακόμη, πόσο πετυχημένα εξισορροπεί το ρόλο της η Τουρκία μεταξύ Μόσχας και Κιέβου και ποια πρέπει να είναι η στάση της Ελλάδας σε ό,τι αφορά το ουκρανικό ζήτημα ;
Τα θέματα αυτά εξετάστηκαν στο α μέρος της εκπομπής, με καλεσμένο τον Μάνο Καράγιαννη, Αν. Καθηγητή Διεθνούς Ασφάλειας στο King’s College London, και επίσης Αν. Καθηγητή στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών & Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Ολοένα και περισσότερες χώρες -ειδικά στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα- ανακοινώνουν χαλάρωση των περιορισμών για την αντιμετώπιση της πανδημίας σε επίπεδο κοινωνικών/οικονομικών δραστηριοτήτων, ελέγχων των ταξιδιωτών κλπ. Ωστόσο, αρκετοί ειδικοί και ο ίδιος ο ΠΟΥ είναι επιφυλακτικοί και συνιστούν προσοχή με κινήσεις πως δίνουν το μήνυμα στην κοινωνία πως τελειώνουμε οσονούπω με την πανδημία. Εν τέλει μπορούν να προσδιοριστούν αντικειμενικά επιστημονικά κριτήρια (επιδημιολογικά, βιολογικά, φαρμακολογικά) με βάση τα οποία αξιολογείται πως μια πανδημία τίθεται υπό έλεγχο ή και λήγει, μετατρεπόμενη σε ενδημική κατάσταση; Μήπως είναι αναπόφευκτο –όπως δείχνει και η ιστορία- μια πανδημία πρώτα να ‘λήγει’ κοινωνικά και μετά ιατρικά; Επίσης, η διαδεδομένη άποψη ότι «οι ιοί να εξασθενούν με το πέρασμα του χρόνου» έχει βάση ή ισχύουν τα συμπεράσματα νεότερων επιστημονικών μελετών που δείχνουν πως μπορεί να γίνονται ακόμη πιο μολυσματικοί κι ότι η εξέλιξή τους είναι περισσότερο χαοτική και τυχαία παρά προϊόν σχεδιασμού; Και τέλος μπορεί και πως να λυθεί το πρόβλημα της προσαρμογής των υφισταμένων εμβολίων στις νέες μεταλλάξεις του ιού;
Τα ερωτήματα αυτά απασχόλησαν το β’ μέρος της εκπομπής και τέθηκαν προς απάντηση στον προσκεκλημένο της Άρη Κατζουράκη, Καθηγητή Εξέλιξης της Γονιδιωματικής και Παλαιοϊολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Σύνταξη – παρουσίαση : Πολυδεύκης Παπαδόπουλος
