Το “Canção do mar” σε στίχους του Frederico de Brito και μουσική του Ferrer Trindade τραγουδήθηκε το 1955 από την Amália Rodrigues, με τον τίτλο “Solidão”, για την ταινία “Os Amantes do Tejo”, δηλαδή “Οι εραστές της Λισαβόνας”. Επίσης το τραγούδησε ο Tristão da Silva το 1961, με τον αρχικό του τίτλο. Το 1987, η Anamar περιλαμβάνει το τραγούδι στο άλμπουμ της “Almanave”. Στη συνέχεια, αυτήν τη βερσιόν του τραγουδιού τη συμπεριλαμβάνει η Πορτογαλίδα τραγουδοποιός Dulce Pontes το 1993 στο άλμπουμ της με τίτλο “Lágrimas”, κάνοντάς την την πιο γνωστή.
Τραγούδι της θάλασσας
Πήγα να χορέψω στη βάρκα μου
Πέρα από την άγρια θάλασσα
Και η θάλασσα βρυχώταν
Λέγοντας ότι πήγαινα να κλέψω
Το φως που δεν έχει ταίρι
Της τόσο όμορφης ματιάς σου
Θέλω να ξέρω αν η θάλασσα έχει δίκιο
Θέλω εδώ να δω να χορεύει η καρδιά μου
Εάν χορεύω στη βάρκα μου
Δε θα πάω στην άγρια θάλασσα
Ούτε θα σου πω πού πήγα να τραγουδήσω
Να χαμογελάσω, να χορέψω, να ζήσω, να ονειρευτώ μαζί σου
Θέλω να ξέρω αν η θάλασσα έχει δίκιο
Θέλω εδώ να δω να χορεύει η καρδιά μου
Εάν χορεύω στη βάρκα μου
Δε θα πάω στην άγρια θάλασσα
Ούτε θα σου πω πού πήγα να τραγουδήσω
Να χαμογελάσω, να χορέψω, να ζήσω, να ονειρευτώ μαζί σου
Canção do mar
Fui bailar no meu batel
Além do mar cruel
E o mar bramindo
Diz que eu fui roubar
A luz sem par
Do teu olhar tão lindo
Vem saber se o mar terá razão
Vem cá ver bailar meu coração
Se eu bailar no meu batel
Não vou ao mar cruel
E nem lhe digo aonde eu fui cantar
Sorrir, bailar, viver, sonhar contigo
Vem saber se o mar terá razão
Vem cá ver bailar meu coração
Se eu bailar no meu batel
Não vou ao mar cruel
E nem lhe digo aonde eu fui cantar
Sorrir, bailar, viver, sonhar contigo