Το 1977 είναι ένα τραγούδι της Γαλλο-Χιλιανής χιπ-χόπερ Anamaría Tijoux Merino γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομα Ana Tijoux που κυκλοφόρησε το 2010 στο άλμπουμ 1977 το οποίο έλαβε βραβείο Grammy.
1977
1970 και, 1970 και,
1970 και, 1970
Γεννήθηκα μια μέρα του Ιούνη
Τη χρονιά του 77
Πλανήτης Ερμής
Και η χρονιά του φιδιού
Η αμαρτία εμφανώς
Χαραγμένη στο μέτωπό μου
Από την κοιλιά της μάνας μου
Φαινόταν το επόμενο βήμα
Την έκανα να κλαίει
Χωρίς αναισθησία στο φορείο
Ο πατέρα μου μόνο είπε «είναι η Άνα Μαρία»
Έτσι ήταν το πρώτο κλάμα
Που δοκίμασα
Καίγοντας τις πληγές
Και δίνοντάς μου τα φώτα της σκηνής
Τότε ήμουν σαν ανοιχτό βιβλίο
Μα διάβασα τα ψιλά γράμματα του κειμένου
Σαν αρχιτέκτονας
Που φτιάχνει κάθε αποτέλεσμα
Σωστό, λάθος, όλα μαθαίνονται στην πράξη
Να ξέρεις ότι κάποιοι άνθρωποι
Θέλουν το κακό
Το να ανέβεις σκαλί
Θέλει χρόνο, θέλει χρόνια
Με το αρκουδάκι μου να ατενίζω την καθημερινότητα
Οι ζωγραφιές μετάλλασσαν
Το χειμώνα σε μεγάλο καλοκαίρι
Ο μπαμπάς μού έκανε δώρο, αφού επέμενα
Ένα παιχνίδι για να μοιράζεσαι τη φερεγγυότητα
Αλλά στην αυλή υπήρχε ανταγωνισμός
Τότε ένιωσα την πρώτη μου αδυναμία
1970 σσσς
1970 σσσς
1970 σσσς
1977 μη μου πείτε όχι
Ότι κανείς δεν το προαισθάνεται
Ό,τι αλλάζει το κάνει διαφορετικό
Τη χρονιά που γεννήθηκε το φίδι, σσσς
1977 μη μου πείτε όχι
Ότι κανείς δεν το προαισθάνεται
Ό,τι αλλάζει το κάνει διαφορετικό
Τη χρονιά που γεννήθηκε το φίδι, σσσς
Η εφηβεία μου
Ήταν ένα περίεργο κεφάλαιο
Το σώμα είναι τα ντραμς
Και το κεφάλι κιθάρα
Η ορχήστρα η αφήγηση
Τίποτα δεν έσπαγε από το βλέμμα
Από ένα κοριτσάκι που μόνο φτιάχνει σπαθιά
Ορμόνη πλημμυρισμένη
Πυκνοκατοικημένη χωρίς μορφές
Όπου αλλάζουν εποχές
Δρόμοι σε διασταυρώσεις
Κάθε ένας είναι το σπίτι της
Προετοίμαζε το δόλωμα
Η αγία διαβολεμένη
Με το θυμωμένο βλέμμα
Η σειρά μου, η αλήθεια είναι
Ποτέ δεν έψαξε τη θέση της
Η αναζήτησή μου ήταν απλή
Διαδικασία απλής μπαταρίας
Μαθήτρια ενός ποιητή
Που σημάδεψε το σάλιο μας
Στην οροσειρά που κοίταζε προς την έξοδο
Η στρατιωτική παρέλαση με μονότονο βήμα
Χρώματα πολύχρωμα
Στολές χωρίς έντονο χρώμα
Πυροδότησαν την αμφισβήτησή μου
Η φωνή είτε ακούστηκε είτε όχι
Η πρώτη μου ρίμα που ακούστηκε
Και με τύλιξε
Η αναζήτησή μου, για μένα, δεν ήταν για τη σκηνή
Ήταν κάτι απαραίτητο
Που ήδη σημάδευε την αποτυχία μου
Όπως όλες
Περισσότερο από απαραίτητο
Ήταν όταν κατάλαβα
Ότι όλοι θέλουν να είναι κουρσάροι
1970 και σσσς
1970 και σσσς
1970 και σσσς
1977 μη μου πείτε όχι
Ότι κανείς δεν το προαισθάνεται
Ό,τι αλλάζει το κάνει διαφορετικό
Τη χρονιά που γεννήθηκε το φίδι, σσσς
1977 μη μου πείτε όχι
Ότι κανείς δεν το προαισθάνεται
Ό,τι αλλάζει το κάνει διαφορετικό
Τη χρονιά που γεννήθηκε το φίδι, σσσς
Nací un día de junio del año 77, planeta Mercurio, y el año de la serpiente. Sino patente tatuado y en mi frente, que en el vientre de mi madre marcaba el paso siguiente. La hice llorar (la hice llorar) sin anestesia en la camilla. Mi padre solo dijo “Es Ana María”. Así sería el primer llanto que me probaría, quemando las heridas y dándome la batería. Solía ser entonces como un libro abierto, pero leí la letra pequeña del texto, como un arquitecto construyendo cada efecto. Correcto, incorrecto, se aprende todo al respecto. Saber que algunas personas quieran el daño. Subir peldaño toma tiempo, toma año. Con mi peluche mirando lo cotidiano, dibujos transformaban el invierno en gran verano. Papá me regaló bajo mi insistencia un juego que trataba de compartir la solvencia. Pero en el patio hicieron la competencia. Fue cuando sentí mi primera impotencia. 1970 shhh 1970 shhh 1970 shhh 1977 no me digan no, que no lo presiente Todo lo que cambia lo hará diferente en el año que nació la serpien shhh (bis)
