Η δίκη μου ιστορία: Τo 2017 ήμουν στο Abidjan, στην Ακτή Ελεφαντοστού, για ενάμισι μήνα.
Τα πρωινά και τα μεσημέρια πήγαινα σ’ ένα καφέ και προετοίμαζα την πρόβα που θα είχα αργότερα. Έπαιζα μουσική απ’ τον υπολογιστή μου χαμηλά, χωρίς ακουστικά, γιατί δεν υπήρχαν πελάτες εκείνη την ώρα. Άκουγα τα κορίτσια Alone together, 2-4 το μεσημέρι (11:00 ώρα Αbidjan).
Μετά από λίγες μέρες, η κοπέλα που είχε το μαγαζί ερχόταν κοντά μου να ακούσει την μουσική και τις υπέροχες φωνές των κοριτσιών, και μου στο τέλος μου ζήτησε να δυναμώσω την ένταση. Μετά από κάποιες μέρες που συνεχίζονταν αυτό, βάλαμε το Kosmos στο ηχοσύστημα του μαγαζιού για να παίζει η μουσική από τα ηχεία!
Η Marie έπαιζε Alone together σχεδόν κάθε μέρα μέχρι και σχεδόν την τελευταία εκπομπή των κοριτσιών. Μου έγραψε κάποια στιγμή να δει τι κάνω και να ρωτήσει για την εκπομπή των κοριτσιών, που δεν τις άκουγε πια κι αν όλα είναι καλά.
Έμεινε πίστη ακροάτρια παρ’ όλα αυτά. Kαι ακούγεται απ’ το μικρό καφέ της “Marie qui fait chaud”, Kosmos!
Με εκτίμηση
Τατιάνα