Αγαπημένε μου κόσμε,
Ενώ εσύ ξεκινάς, 20 χρόνια πριν, να κάνεις αισθητή την παρουσία σου στα ραδιόφωνά μας, εγώ διανύω την πρώτη μου εγκυμοσύνη. Πανευτυχείς για την καινούρια ύπαρξη και συνάμα φοβισμένοι για τη μεγάλη αλλαγή που έρχεται στη ζωή μας, έχουμε εσένα πάντα δίπλα μας , απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ. Το τί χορούς έχει ρίξει αυτό το μωρό δεν λέγεται! Και τι κέφια είχε η μαμά του όταν τραγουδούσε και χόρευε τις μελωδίες σου.
Ο γιος μας γεννήθηκε και ένα χρόνο μετά ήρθε και ο δεύτερος… κι εσύ ήσουν πάντα εκεί, στις χαρές, στις δυσκολίες, στις γιορτές και στις λύπες, να απαλύνεις τον πόνο και να απογειώνεις τη χαρά μας.
Τώρα οι γιοι μας είναι πια παλληκάρια, σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο και ετοιμάζονται να ανοίξουν τα δικά τους φτερά , έχοντας το Κosmos στη καρδιά τους.
Σ’ ευχαριστούμε.
The best is yet to come.
