“I found myself after the breakup at the station, in my carriage / a life in a suitcase my dead dreams / suddenly there in the crowd a voice so familiar / a voice that becomes a scream as it says my name / and the train started and you again far from me. And I wanted so much to tell you that I love you to call out to you / oh if I could change a life in an instant / and I wrote I love you on the window and as soon as I saw you cry / my tears flowed like a river because my heart, you were late”.
Τραγούδια για τρένα IV
«Βρέθηκα μετά το χωρισμό στο σταθμό, στο βαγόνι μου / μια ζωή σε μια αποσκευή τα νεκρά όνειρά μου / ξάφνου εκεί μες στο συνωστισμό μια φωνή τόσο γνώριμη / μια φωνή που γίνεται κραυγή καθώς λέει το όνομά μου / και το τρένο ξεκίνησε και εσύ πάλι μακριά μου. Κι ήθελα τόσα να σου πω πως σ’ αγαπώ να σου φωνάξω / αχ να μπορούσα μια ζωή σε μια στιγμή να την αλλάξω / κι έγραψα το σ’ αγαπώ στο τζάμι και μόλις είδα που δάκρυσες / έτρεχε το δάκρυ μου ποτάμι γιατί καρδιά μου άργησες»
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ηρακλής Οικονόμου
