«Μικρασιατική Καταστροφή» – Επετειακό αφιέρωμα σε σειρά εκπομπών.
«1923 – 2023, 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΌ ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ», μέρος δ’ (τελευταίο).
“Η αρχαιολογική υπηρεσία στη Μικρά Ασία το 1922, οι χαμένες αρχαιότητες και οι ενδοξότερες πόλεις του αρχαιοελληνικού πολιτισμού”.
Στο σημερινό αφιέρωμα της εκπομπής για τη Μικρασιατική καταστροφή αφηγούμαστε άρθρο της Δρ. Μαρίας Σάλτα, αρχαιολόγου, για την ιδιαίτερη περίπτωση στη γενικότερη ιστορία της Ελληνικής Αρχαιολογίας, την οποία κλήθηκε να διαχειριστεί η «Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία» την εποχή του ελληνοτουρκικού πολέμου 1919 – 1922, όταν στα πλαίσια της ίδρυσης Ελληνικής Διοίκησης με έδρα τη Σμύρνη, εγκαταστάθηκαν στη Μικρά Ασία, Έλληνες αρχαιολόγοι. Σκοπός τους η φροντίδα (λόγω των εχθροπραξιών) των εγκαταλελειμμένων αρχαιολογικών χώρων στην Πέργαμο, την Έφεσο, τη Νύσα, τις Κλαζομενές, την Αλικαρνασσό.
Ο επικεφαλής της αρχαιολογικής υπηρεσίας Κων/νος Κουρουνιώτης δηλώνει με έκδηλη ανησυχία το 1922 από τη Μικρά Ασία: «..Κατά τη διάρκεια του μεγάλου πολέμου, οι Τούρκοι εγκατέλιπον αφύλακτα εις την τύχην αυτών, αρχαία ερείπια και ανεσκαμμένας πόλεις. Η φύσις και οι άνθρωποι έχουν επιφέρει σπουδαίας βλάβας εις τα μνημεία., Εν Εφέσω, είχον αφαιρεθεί εκ του χώρου των ανασκαφών κίονες και αρχαιολογικά μάρμαρα και είχον μεταφερθεί εις Σμύρνην, κατά διαταγήν του Διοικητού αυτής, όπως χρησιμεύσωσιν εις την οικοδομήν δημοσίου κτιρίου».
Σημαντική αναφορά αποτελούν τα χαμένα αρχαία της Μικράς Ασίας Γεροντικόν και Μούσα, καθώς αφηγούμαστε ένα μοναδικό αρχαιολογικό οδοιπορικό, στις ενδοξότερες πόλεις του αρχαιοελληνικού πολιτισμού: Μίλητος, Πριήνη, Άσσος, Σάρδεις, Έφεσος.
Ο Τούρκος ιστορικός Τανέρ Ακτσάμ, σε συνέντευξή του στην διαδικτυακή εφημερίδα “Ahval”, τοποθετείται με μια φράση του Μάρκου Αυρήλιου Κικέρωνα πάνω στο ζήτημα των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς,: “Τους ιερούς χώρους, δεν τους αγγίζεις, όχι μόνο με το χέρι, αλλά ούτε με τη σκέψη”.
0:00
0:00
LIVE