Σήμερα στις «Ιστορίες Κλασικού Ραδιοφώνου» με τον Παντελή Σιβρή, μέσα στον συντριπτικό «σεισμό» του 1974, που ξεκίνησε με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, συνεχίστηκε με «γκρίζους» μήνες προσμονής και κατέληξε στην μεταπολίτευση του καλοκαιριού, υπήρχε στην Ελληνική επικράτεια, μέσα στη μέση της Αθήνας, ένα ανεξάρτητο «κρατίδιο».
Δεν είχε τη δύναμη και την επισημότητα του Βατικανού στη Ρώμη, είχε όμως την εσωτερική δύναμη του Μάνου Χατζιδάκι. Ας τοποθετήσουμε την έδρα του στην Πλάκα, στην οδό Κυδαθηναίων, στο «Μουσικό θέατρο – καφενείο Πολύτροπον», εκεί όπου πρωτοπαρουσιάστηκε «Ο Οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι και ο Αλκιβιάδης».
Εντελώς άγνωστοι, νέοι ερμηνευτές, που προέκυψαν από εξαντλητική οντισιόν, δίσκοι που κυκλοφορούσαν με το δικό του label «Νότος», ένας κόσμος γεμάτος ιδέες, όνειρα και συμβολισμούς, που πήγαινε κόντρα στο ταραγμένο κλίμα της εποχής. Η επιτυχία στο «Πολύτροπον» ήταν μεγάλη, χάρη στον κόσμο που διψούσε για την ιδιοφυή ματιά του Χατζιδάκι. Αν τον ρωτούσες ποιόν δίσκο σου προτείνει να ακούσεις, θα σου μιλούσε για τον Nino Rota, που εκείνη τη χρονιά είχε κυκλοφορήσει την «Ιστορία έρωτα και αναρχίας», από την ταινία της Λίνα Βερτμίλερ, ενώ κι’ εκείνος τότε, έγραψε μουσική για μια άλλη ανατρεπτική ταινία, το «Sweet movie» του Ντούσαν Μακαβέγιεφ.
Αυτά και άλλα πολλά, με «τα μοναδικά σέβεντις να είναι εδώ» και να σας περιμένουν: 20.00 – 21.00, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103 .7. “Ιστορίες από το παρελθόν που ακόμα λάμπουν”!
Στις φωτογραφίες, τα ξεχωριστά εξώφυλλα των δίσκων του Μάνου Χατζιδάκι, ο ίδιος διευθύνοντας τους ερμηνευτές του και το soundtrack του Nino Rota για την ταινία της Λίνα Βερμίλερ.