Θέλει πολύ θράσος, εν έτει 1517 να πας και να θυροκολλήσεις τις 95 θέσεις σου με τις οποίες ασκείς δριμύτατη κριτική στον Πάπα σε έναν καθολικό μητροπολιτικό ναό. Ο Ποντίφικας δεν είναι παίξε γέλασε. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, κόσμος και κοσμάκης είχε σταλεί στην πυρά μόνο και μόνο επειδή δεν είπε καλημέρα στον 79ο κατά σειρά υπηρέτη του προκαθήμενου της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Πόσο μάλλον να τού πεις , με απλά ελληνικά: “Ακου. Εδώ και αιώνες δουλεύεις το σύμπαν ολόκληρο με το παραμύθι πως ως απεσταλμένος του θεού μπορείς να μοιράζεις συγχωροχάρτια”. Κι όμως, το έκανε. Βέβαια, ως επικεφαλής γκρουπούσκουλου, αφού άσκησε κριτική στον “πατερούλη” της εποχής δημιούργησε το δικό του δόγμα. Πάντα έτσι γίνεται. Στις 10 Δεκεμβρίου του 1520 ο Μαρτίνος Λούθηρος έκαψε δημόσια τη βούλα με την οποία ο Πάπας τον αφόριζε.
10Δεκ2015 – Μια ιστορία θα σας πω – “Μαρτίνος-Λούθηρος”
