Από τότε που έβαλα το Kosmos στη ζωή μου (πέντε χρόνια πριν ακριβώς) δεν έχω σταματήσει να το ακούω.
Περισσότερη ανάγκη όμως και συντροφιά μου έκανε ακριβώς δύο χρόνια πριν, τέτοια εποχή. Φθινόπωρο, jazz και νοσταλγία πάνε παρέα νομίζω και η Ella Fitzgerald ήταν η κατάλληλη συντροφιά για εκείνα τα φθινοπωρινά πρωινά που ήθελα να κρατήσω ζωντανή ακόμα μια ανάμνηση από ένα συγκεκριμένο άτομο. Φυσικά το Stormy Weather της συγκεκριμένης ήταν σήμα κατατεθέν της διάθεσης αλλά και της ανάμνησης.
Ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να μοιραστώ μια τόσο απλή αλλά σημαντική στιγμή της ζωής μου.
